Beste carnavalisten en overige lezers,
Het is een regenachtige avond begin november als ik dit stukje zit te schrijven. En opnieuw gaat er weer een kriebel door mijn maag bij de gedachte dat ik de nieuwe Prins van Losser 2024 word. Het is allemaal nog zo onwerkelijk en aan de andere kant komt het nu steeds dichterbij. Al zo lang bezig met de voorbereidingen en nu nog zo’n twee maanden te gaan en dan is het zover.
Het begon allemaal op Moederdag 2023. Robin en Therese Brand hadden mij en mijn vrouw Jolan uitgenodigd om bij hen een borrel te komen drinken. Zo gezegd zo gedaan. We zaten heerlijk buiten. Natuurlijk met een biertje en lekkere hapjes. We waren volop aan het kletsen toen Remco Meijerink, de voorzitter van de Gaffel Aoskes, binnen kwam. Remco ging zitten en kreeg ook een biertje aangeboden. Jolan en ik keken elkaar aan zo van wist jij dat ie kwam. Remco zelf zei verder ook niets omtrent zijn komst en begon lekker mee te kuieren.
En toen na een tijdje te hebben gekletst zei Remco: “Beste Arjan, ik ben hier niet zomaar. Ik wil je namelijk als voorzitter van de Gaffel Aoskes vragen of jij de nieuwe Prins van Losser wilt worden”. Een droom kwam uit!
En nu als jullie dit lezen ben ik inmiddels de 63e prins van de Gaffel Aoskes en stel ik me erg graag aan jullie voor. Mijn naam is Arjan Brunger, 56 jaar. Ik woon samen met mijn vrouw Jolan en onze drie kinderen Anna (26), Job (24) en Berre (21) aan de Veldmatenweg in het buitengebied tussen Losser en De Lutte. Vaak zijn ook de vriend van Anna, Stan en de vriendin van Job, Daphne bij ons te vinden. En verder hebben we ook nog twee honden Roef en Stud. Het is dan ook met regelmaat een grote gezellige boel bij ons. Ik kan daar echt blij van worden, al die bedrijvigheid om ons heen.
In het dagelijkse leven ben ik bestuurder binnen het voortgezet onderwijs te Hengelo. Als het enigszins kan ga ik op de fiets naar mijn werk. Ik vind het verder lekker om te fitnessen, ik zing al meer dan 20 jaar in het Losserse koor Intomusic en sinds een jaar ben ik ook aan het volleyballen. Verder vind ik klussen in- en rond het huis erg leuk om te doen, zeker houtbewerking. Op de plek waar we nu wonen kom ik wat dat betreft goed aan mijn trekken.
En dan natuurlijk mijn grote passie het carnaval. Mijn eerste echte ervaring met het carnaval die ik me nog goed kan herinneren was het rondrennen met vriendjes bij Rouwhorst in Oldenzaal nadat we de optocht gekeken hadden. Ik vond dat alles toen als kleine jongen erg overweldigend. Het samen vieren, jong en oud , groot en klein en allemaal verkleed. Prachtig!! Vanaf dat moment vierde ik elke jaar carnaval. Voor mij als Windbuul betekende dat vroeger in Oldenzaal en bij de Weidemennekes in Hengelo en later in ons mooie Gaffel Aoskes-dorp. Vanzelfsprekend wilde ik ook onze kinderen met het carnaval groot brengen. Gelukkig vindt Jolan het carnaval ook een geweldig feest dus haar support had ik. Ik kocht in de tijd dat de kinderen jong waren elk jaar de carnavals-cd van de Gaffel Aoskes en daarop liepen we dan met zijn allen de polonaise door de kamer. Een geweldige tijd. Toen ze iets ouder waren gingen ze mee naar Schorfhaar en Smit. En zo werden ook zij voor altijd met het carnaval besmet.
Zelf werd ik, nu meer dan 20 jaar geleden, actief lid van de Gaffel Aoskes. Eerst bij de galacommissie en twaalf jaar geleden kwam ik bij de Begeleidingscommissie van de Prins. Als BCP-er heb ik vele Prinsen zien opkomen en heb ik ze mogen begeleiden. Meerdere jaren was ik ook de voorzitter van deze mooie club en mocht ik de Prins namens de BCP toespreken. Met twee andere BCP-ers heb ik het BCP-lied geschreven en in deze periode ben ik ook de dirigent geworden van het koor “De Rode Neuzen”. Met de Rode Neuzen treden we elk jaar op tijdens de carnavals-mis. En nu ga ik de BCP verlaten. Ik zal deze geweldige club enorm gaan missen na zoveel mooie jaren.
Meerdere keren heb ik ook met onze vriendengroep Aait Vedan meegelopen met de optocht en in 2014 hebben we het Geinig Aoske gewonnen. Deze staat sinds die tijd trots bij ons op de vensterbank. Ook dit jaar doet Aait Vedan mee. Deze keer echter zonder mij want dit jaar krijg ik een andere plek binnen de optocht.
In 2015 had ik de eer om de adjudant te mogen zijn van Prins Wim de derde. En in 2019 waren Jolan en ik de trotse ouders van Jongeren Prins Job. Sinds vorig jaar organiseer ik met twee kameraden het carnavalsfeest Thor. Ik heb binnen dit feest de mooie taak om ervoor te zorgen dat er alleen carnavalsmuziek wordt gedraaid en er natuurlijk een muziekkapel aanwezig is. Want zonder kapel geen echte carnaval! En natuurlijk niet alleen zonder kapel maar ook zonder optocht geen carnaval. Geweldig wat de Losserse verenigingen elk jaar weer op straat weten te toveren, geen hobby meer maar echt vakmanschap. Ik heb respect voor al deze wagenbouwers die met hun technische en creatieve breinen dit voor elkaar weten te krijgen.
En dan nu na al die jaren actief bezig te geweest met het carnaval mag ik zelf de Prins van Losser zijn. Prins Arjan de tweede. Wat vind ik dat een grote eer. En ik hoef het gelukkig niet alleen te doen. Ik vind het geweldig dat Bert Klein Rot en Raymond Steggink mijn adjudanten willen zijn en Judith Haarman mijn hof- chauffeuse. Met deze drie kanjers aan mijn zijde gaan we er een prachtige carnaval van maken onder ons motto: “Met dit span veurop zingt Losser hardop”.
Ik wens iedereen een fantastische mooi carnaval toe. Laten we er, al zingend, een geweldig mooi feest van maken!
Met een driewerf alaaf en een hartelijke carnavaleske groet, mede namens Jolan en onze kinderen,
Prins Arjan de tweede